Σαν κάποιος, κάτι να μου χρωστάει...

Μόλις πανικοβλήθηκα

...είναι φορές που αργούμε να συνειδητοποιήσουμε κάποιες καταστάσεις
Εμένα προσωπικά μου συμβαίνει πολύ συχνά.

Σε λίγες μέρες το Αγριοπούλι μου θα είναι χιλιόμετρα μακριά!! Σε μια όμορφη πόλη αλλά μόνο του. Δε μπορώ να το πιστέψω. Εγώ τώρα με ποιον θα αγοράζω πάστα μήλου και δαμάσκηνου από τα ξηροκαρπάδικα; Με ποιον θα διασχίζω αυτοκινητόδρομους μέρα μεσημέρι με τον ήλιο ντάαν πάνω απο τα κεφάλια μας να βαράει αλύπητα. Με ποιον θα μοιράζομαι την γκαντεμιά και την ατυχία μου; Ποιος θα με ανεβάζει σε λάθος λεωφορεία; Ποιος θα κοιτάει βυσσινί αυτοκίνητα και θα μου λέει "Α! Ωραίο χρώμα για κραγιόν!". Σε ποιον θα εμπιστεύομαι κάθε μου σκέψη; κάθε μου προβληματισμό; κάθε μου συναίσθημα; Με ποιες μπούκλες θα επικοινωνώ τώρα;
θα μου λείπεις Αγριοπούλι μου...

όσο οι μέρες αυτές θα περνάνε θα ονειρεύομαι να γυρίσεις εδώ.
Ξέρω πως και οι δυο θα γνωρίσουμε καινούργιους ανθρώπους, θα κάνουμε παρέες, ίσως και φίλους
αλλά να σου πω κάτι;
...
Εγώ ΧΙΕΣΤΗΚΑ τώρα! Δε με νοιάζει. Ξέρω πως κανείς και καμία δε θα είναι σαν εσένα. Κατέκτησες ξεχωριστή θέση εδώ μέσα, στην καρδιά μου, και δε πρόκειται κανείς να σου την πάρει! Κανείς!!!

η οικειότητα και η εμπιστοσύνη που μου ενέπνευσες είναι μαγεία**!!



Σ' ΑΓΑΠΑΩ!
Ακούς Αγριοπούλι;
Σ' ΑΓΑΠΑΩ!!!






Μη νομίζεις πως έχω ξεχάσει οτι μου χρωστάς να μου παίξεις πιάνο.
Θα περιμένω να πάρεις τη μεταγραφή και να έρθεις να εκπληρώσεις την υπόσχεσή σου.
λίγη υπομονή μόνο και...