Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

ΠΕΣ ΤΟ

Προσπαθώ..

προσπαθώ να σε πλησιάσω, να σου μιλήσω
να σου πώ ό,τι δεν έιπα εδώ και τρεις μήνες και με βασάνιζε
και άφηνα το πείσμα μου να με κυριεύει και τον εγωισμό αν θες
τον εγωισμό μου στον οποίο χρέωσες το χάσμα που μας κράτησε τη μια μακριά απ' την άλλη

Δεν μπορεί όμως ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνεις...
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ όλο αυτό να είναι έργο μόνο του ενός!

είναι κάτι σαν νόμος στις ανθρώπινες σχέσεις
ποτέ δε φταίει μόνο ο ένας

Ξέρω πως έκανα λάθη, είδα τα λάθη μου μεσα απ' τα λίγα λόγια που σε πίεσα να μου αφιερώσεις,
σε πίεσα ή σε παρακάλεσα...
Γιατί για μένα αυτό που ζήσαμε, που χτίσαμε, σημαίνει τόσα πολλά... Ωχ Θεέ μου πόσα πολλά.!
Είχα καιρό να κλάψω έτσι..
κι όχι τόσο γιατί με αγνοούσες και μου δήλωνες κατάμουτρα πως δεν είμαι τίποτα παραπάνω απο μια γνωστή σου αλλα επειδή κανείς σχεδόν δε καταλάβαινε.. κανείς! Δάκρυα που δε μπορούσα να προσπαθήσω ακόμα λίγο για σένα.

---

το μεγαλύτερο και κυριότερο λάθος ξέρω όμως πια ποιο είναι
και δυστυχώς το κάναμε και οι δυο.

"Όταν σκέφτεσαι κάτι που σ' ενοχλέι, ΤΟ ΛΕΣ!
Όταν νιώθεις αδικημένη, ΤΟ ΛΕΣ!
Όταν θέλεις τόσο κάποιον να σου σταθεί, του ΤΟ ΛΕΣ!
Όταν χρειαστείς βοήθεια, ΤΟ ΛΕΣ!"

δε το κρατάς μέσα σου σαράκι να σε τρώει, ούτε το θάβεις και το προσπερνάς σαν ποτέ να μην έγινε

Μπορεί να πονέσεις τον άλλον, μπορεί να πονέσεις και εσύ
αλλά ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
ο πόνος δε θα φτάνει αυτόν που ένιωθα εγώ τόσες μέρες

καταλαβαίνω πως όταν έναν άνθρωπο τον θεωρείς δικό σου,
περιμένεις απο 'κείνον να διαισθάνεται κάποια πράγματα
να τα καταλαβαίνει χωρίς να χρειάζεται να του τα εκδηλώσεις
κι όμως δεν είναι έτσι...
κάποια πράγματα που εσύ ή εγώ θεωρούμε αυτονόητα δε σημαίνει οτι είναι και για τον άλλο

...

προσπάθησα!
προσπαθούσα καιρό τώρα...
Προσπάθησα!

προσπάθησα να σε πλησιάσω,
είναι όμως μερικές φορές που τα πράγματα δε περνάνε μόνο απ' το δικό μου χέρι

Δεν έχω πάψει να σ'αγαπώ
κι ας με αγνοείς
κι ας με πονάνε τα λόγια σου φριχτά

ούτε και συ βαθιά μέσα μου πιστεύω οτι μ' εχεις διαγράψει ολοκληρωτικά
δε γίνεται, δε μας αφήνουν οι στιγμές μας

Συγνώμη που δεν ήμουν εκεί

ελπίζω να καταλάβεις κάποια στιγμή, να θελήσεις να ξανασμίξουμε, να 'ναι όλα όπως πριν αυτό το καλοκαίρι




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου