Τετάρτη 13 Απριλίου 2016

seaker





Χρειάζομαι Διακοπές.

Αυτό μόνο.
όχι τις βαρετές κάθομαικαναπέναξεκουραστώ, τις άλλες τις γιααουυυυχουχουχα ΜΠΟΥΜ! Αντε, venture it!
άντε πάρε το πρώτο για εδώ πάνω και πάμε να γυρίσουμε τους δρόμους, τα δάση, τα βουνά, τις ακρογυαλιές και τα μονοπάτια.

Γαλλόπουλο, καλώ εσένα.






Τρίτη 5 Απριλίου 2016

Adrenaline junkie




Εχουν έρθει και θα έρθουν στην ζωή σου πολλοί άνθρωποι που θα σου πούνε, "αυτό δεν γίνεται", ξέρεις...

"αυτό δεν μπορείς να το κάνεις."
"γιατί είσαι ΕΤΣΙ. Εγώ ξέρω... σε ξέρω"

"θα δεις... μπορεί να θέλεις πολύ,
μπορεί να νομίζεις ότι θέλεις πολύ, 
μπορεί να νομίζεις ότι ΑΥΤΟ, είναι αυτό που θέλεις.
μα καταβάθος εγώ ξέρω"

"εγώ ξέρω"

"εγώ ξέρω για σένα. Σε βλέπω από έξω, σε βλέπω αντικειμενικά. Βλέπω αυτό που εσύ δεν μπορείς να δεις σ'εσένα."

Ε λοιπόν δεν υπάρχει λέξη να περιγράψει την κάβλα της στιγμής που τελικά ΠΑΣ. 
που τελικά 
αυτό που σκέφτεσαι, 
αυτό που ψύχραιμα αποφάσισες ή στόχευσες για σένα, 

ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ.

ΠΡΑΞΗ.

Δεν είναι αντί-δράση. Δεν είναι ανώριμο. Δεν είναι απέναντι σε 'σένα. Γιατί μόνο ΕΣΥ μπορείς να ξέρεις ποιος είσαι και τι θέλεις κάθε στιγμή. Μην περιμένεις από κανέναν οδηγίες, Μην περιμένεις να αποδείξεις σε κανέναν τίποτα για το πως κυλάει το εγώ σου, πως ανανεώνεται και πως επαναπροσδιορίζεται.

 Όταν απογυμνώνεσαι από αυτά τα κολλήματα, τα κόμπλεξ
-όχι για να αποδείξεις στους άλλους ότι δεν είσαι κομπλεξικός, αλλά για να αποκτήσεις ΕΣΥ, ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ μεγαλύτερη ελευθερία-, τότε νιώθεις αυτήν την απίστευτη ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗ. 

κι αν εσύ έρθεις να μου πεις: "εγώ ξέρω πως τελικά δεν θα το κάνεις αυτό που μου λες."
- εγώ ξέρω ότι δεν μπορείς να μείνεις μόνη σου σε 5 μήνες από τώρα, 
- εγώ ξέρω ότι δεν μπορείς να διαχειριστείς την αποτυχία ακόμα και θέλεις δουλειά, 
- εγώ ξέρω ότι δεν μπορείς να νομίζεις ότι ξέρεις να ανταποδίδεις αγάπη, όταν δεν τρίβεσαι καθημερινά και αιώνια με τον άλλον να γεύεσαι όλες τις πτυχές του,
- εγώ ξέρω ότι δεν δίνεις όσα σου δίνουν, 
- εγώ ξέρω ότι δεν θα την κάνεις αυτή την τρέλα γιατί δεν σε αφήνουν οι "αρχές" και οι "ιδέες" που σε φτιάξανε και σε πλάσανε έως τώρα. 

Δεν υπάρχει αυτή η κάβλα 
όταν τελικά δείχνεις με αυτό το χαμόγελο της ανεξαρτησίας της ψυχής σου, 
την απόδειξη της πράξης του εκάστοτε "σχεδίου" σου.