Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Δεν βρίσκω λόγια




Τραγούδια έγραψα για φίλους 
που από λογής κατοπτρισμούς 
μέσα στους άξαφνους στροβίλους
χάθηκαν σαν τους ναυαγούς.
Μα γι' αυτούς
που στο πλάι μας συνεχίζουν 
ψάχνω ακόμα τους ρυθμούς 
που θα τους αξίζουν.

~

Τόσο τους θόλωνε η ερημιά τους 
που 'ναι η δουλειά τους 
καψοχαρά τους
Του ζευγαριού την ασήκωτη σφαίρα
σπρώχνουν πιο πέρα
νύχτα και μέρα 
Και τους ανήλικους παίρνουν στον ώμο
ενώ κι αυτοί ψάχνουν τον δρόμο
σαχλοί και αστείοι με πίστη υπόγεια
πίστη σε τι; Δεν βρίσκω λόγια

Κι ούτε στους γέρους τους μπορούν να μοιάσουν
η νύχτα φταίει και την σπουδάζουν
Στίχοι που αστράψαν κι αθάνατα cantos
λες και γραφτήκαν γι' αυτούς προπάντος
γιατί διαλέξαν την ίδια ευθεία
που σέρνει πλάι μια τρικυμία
Σαχλοί κι αστείοι με πίστη υπόγεια
πίστη σε τι; Δεν βρίσκω λόγια





Είμαι σαχλός μα όμως είδα
μπροστά στην μύτη τους εκεί 
αυτή την τόση δα φακίδα
που οροσειρές μετακινεί 
στη ζωή. 
κι αν ακόμα όλα στεγνώσουν 
οι ματζίρηδες αυτοί θα 'χουν να της δώσουν...





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου