Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Vive le printemps !




Ομολογώ!

ερωτεύομαι.
Την Παρασκευή πηγαίνοντας στο μάθημα αμπελουργίας απόλαυσα κάθε δευτερόλεπτο της διαδρομής. (Γράπωσα με το βλέμμα μου και ένα καινούργιο μαγαζάκι για εξερεύνηση) Τρελαίνομαι στον ενθουσιασμό που το πρόγραμμα μου περιλαμβάνει 2 ώρες έξω από την βαβούρα της πόλης!

Και τα μπουμπούκια! Μπουμπούκια σ' όλα τα κλαδιά! Πράσινα από εκείνο το ζουζουνί ξεπετάγονται συνέχεια πάνω στα ξερά θαρρείς κλαδιά και μέρα με τη μέρα πληθαίνουν. Οι αμυγδαλιές έχουν φουντώσει και μαζί τους και η χαρά μου. ροζ και πράσινες φουντίτσες.
Είθε η άνοιξη να 'ναι πάντα τόσο καρπερή και ηλιόλουστη όσο ήταν την εβδομάδα αυτή που πέρασε μόλις.
Να μπαίνεις στο μαγαζί για το λάιβ του Ζακ και να μην έχει χώρο να σταθείς. Να έχεις ευκαιρία για ένα μόνο τραγούδι και αυτό να είναι τελικά το πιο πωρωτικό σου! Να τραγουδάς δυνατά τους τρελούς του στίχους και ενώ οι υπόλοιποι απλά χαζεύουν και κοιτάζουν, εσύ να αφήνεσαι κάπου ανάμεσα στις χορδές, τους στίχους και την χροιά της φωνής του. Πόσα κιλά τελειότητας;


Από σήμερα επίσης έχουμε 2 καινούργια παπαγαλάκια στην οικογένεια και έτσι όπως τα παρατηρούσα συνειδητοποίησα γελώντας ότι έχουν το χρώμα του παγωτού τσιχλόφουσκας που παίρναμε πάντα στην Αμμουλιανή από μωρά. γαλάζιο με κίτρινο.
Παράλληλα με την ανοιξιάτικη πώρωση προσμένω το καλοκαίρι. Σκέφτομαι τις βραδινές συναντήσεις σε τέτοια και άλλα μπαλκόνια με μπολ φρουτοσαλάτας ή σαλάτας, λευκά κρασιά και συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων περιτριγυρισμένη από τον πράσινο φράχτη που θα σχηματίζουν τα φυτά μας.





Το ποτάμι πλυμμήρισε ένα δρόμο
πήρε μαζί του έναν αστείο ταχυδρόμο
που 'χε στα χέρια του ένα κίτρινο δέμα
με δυό τουλίπες μια καρδιά και ένα Ψέμα
και έβρεχε μικρές πυγολαμπίδες
για να διαβάζεις μέρα νύχτα τις σελίδες
που 'χες κρυμμένες βαθιά μέσα στην τσάντα
Δικός σου για πάντα!





Πι Ες : Δεν έχω χάσει το λάιβ, παρότι το έχω χάσει. Παίζει πάλι την αυτή τη βδομάδα! ;)
Γράφω με το χρώμα των μπουμπουκιών!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου