ΜΠΑΜ !!

είμαι φλύαρη το ξέρω. 
Όχι αλήθεια μιλάω πολύ. 
Όχι δεν ήμουν πάντα έτσι. 
και όχι δεν μπορώ να πω γιατί και πως άλλαξε αυτό έτσι απ'την μια χρονιά στην άλλη. 
εννοώ...

ξέρω ότι πάντα, πιο πολύ μιλούσα, παρά άκουγα, 
αλλά δεν ήταν ποτέ ότι ήμουν φλύαρη.

Δεν ήταν ποτέ ότι ήμουν φλύαρη όπως είμαι τώρα. 

και η λέξη "φλύαρη" συνήθως συνεπάγεται ένα άτομο που μιλάει για να μιλάει. 
και εγώ σιχαίνομαι τους ανθρώπους που μιλάνε μόνο και μόνο για να μιλάνε. 
όπως σιχαίνομαι και τους ανθρώπους που γράφουν, απλά για να γράφουν.
είναι σαν να καταλαμβάνουν χώρο στον χωροχρόνο χωρίς λόγο. 
και για έναν άνθρωπο των θετικών επιστημών που μάχεται προς την λιγότερη δυνατή σπατάλη ενέργειας 
τόσο δική σου όσο και του πλησίον, κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ κακό. 

κι αυτήν την παρατήρηση -πως έχω γίνει φλύαρο παιδί- την έκαναν και άλλοι...

αλλά πριν την κάνουν άλλοι την έκανα εγώ για 'μένα. 
γιατί τώρα με ξέρω ένα βήμα καλύτερα. 
ένα σκαλοπάτι ψηλότερα,

και εκεί λοιπόν που σκεφτόμουνα πως στο διάβολο μπορεί να έγινε αυτή η μεταστροφή από την μια "στιγμή" στην άλλη... 
σκέφτηκα πως κάνει ένας άνθρωπος όταν βιώνει κάτι συναρπαστικό. 

πως κάνει ένα παιδί όταν του δίνουν ξαφνικά στα χέρια ένα δώρο, 
με τι ενθουσιασμό φωνάζει από χαρά και λέει ΟΥΑΑΑΑΑΟΥ και πως σκίζει με ενθουσιασμό το περιτύλιγμα και τον ακούει όλη η πολυκατοικία να φωνάζει όλο χαρά.
Αφού θέλει να διαλαλήσει την χαρά του. 

Έτσι κι εγώ ΤΟΣΟ πολύ εκτιμώ το δώρο που έλαβα εφέτος. 
Και τι πιο πολύτιμο δώρο για έναν άνθρωπο από την ΑΛΗΘΕΙΑ και το μυστικό για την ευτυχία στην ζωή; 
Τι πιο απίθανο απ'το να ψάχνεις από δω, να ψάχνεις από 'κει την αλήθεια για την ζωή και την ομορφιά της, για τον εαυτό σου και την ισορροπία σου με τους άλλους και την μοίρα σου
και ξαφνικά να το βρίσκεις ! 

έχοντας ζήσει τα πάνδεινα για να φτάσεις εδώ...

ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΤΟ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ! 

έτσι λοιπόν θεωρώ πως για λίγο καιρό θα είμαι έτσι φλύαρη,

γιατί θέλω ΝΑ ΤΟ ΦΩΝΑΞΩ Σ'ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΠΛΑΣΗ πως βρήκα τούτο το πολύτιμο πετράδι. Το μυστικό της ευτυχίας της ζωής. Κι έμαθα την ομορφιά την ενσυναίσθησης, όχι γιατί κάποιος μου την περιέγραψε αλλά επειδή την ένιωσα στο πετσί μου. Την είδα με τα μάτια της ψυχής μου και την έζησα. 
Αφού έζησα τα τάρταρα ένα χρόνο πριν, όπου συμπυκνωμένα όλα τα κρίματα της ζωής μου ολάκερης ήρθαν και στούμπωσαν και έφτασαν τον κόμπο στο χτένι, 
βρήκα την αλήθεια της ζωής. 

κι εσύ φίλη μου που τώρα με διαβάζεις, 
κάνε λίγο υπομονή, παρακαλώ σε, 
και να χαρείς με την χαρά μου, 
όπως έκλαψες με την πληγή και τον πόνο μου, 
γιατί ξέρω πόσο με αγαπάς ή με αγάπησες, 
να χαρείς γιατί δεν είναι φλυαρία για να φλυαρίσω, ούτε για να κερδίσω δημοτικότητα ή φίλους ή να κάνω καινούργιους και να 'μαι η ωραία του χωριού. 

Είναι φλυαρία ευτυχίας. 
Σαν το ΜΠΑΜ! που κάνει στην καρδιά ενός παιδιού, το δώρο που του αφήνει ο μπαμπάς στα χέρια του.