η φαντασία στην εξουσία

Ωραία τα ονειροπερπατήματα δε λέω...

αλλά καλύτερα στην εισαγωγή μιας ιστορίας αγάπης. 





Η φαντασία είναι καλλιεργημένη σε άλλους λιγότερο σε άλλους περισσότερο. Δυστυχώς η ευτυχώς στο δικό μου μυαλό ο έρωτας την παίρνει από το χέρι και της δείχνει όλες τις γωνιές της πλάσης. Κι αν δεν βρίσκει εκείνες που θέλει τον χρόνο που τις θέλει,
Τις δημιουργεί. 

κάποιες φορές η δική σου φαντασία με έπιασε εξαπίνης. 
ήταν εκείνες οι ναρκωτικές εμπειρίες ενθουσιώδους έκπληξης. 
Όπως τότε που σκέφτηκες να πάρεις το τρένο και να έρθεις να με δεις χωρίς να μου πεις τίποτα. 

το γιατί καταλήγουμε στο σήμερα μακριά ο ένας απ'τον άλλον θα μπορούσε να εξηγηθεί απλούστατα με μια εξιστόρηση του τέλους της προηγούμενης ιστορίας. 
Τελικά δεν με βρήκες στο σπίτι μου. Είχα βγει. Με πήρες τηλέφωνο και στο είπα. Και δεν με περίμενες. Είπες απλά στο τηλέφωνο :
"Δεν πειράζει" 
"Μια άλλη φορά" 


εσύ τι καταλαβαίνεις φίλε μου;



το κακό είναι η φαντασία να συνεχίζεται και στον επίλογο.

και έτσι σήμερα η άτιμη ιμαζινασιόν μου δημιουργεί καθημερινώς σενάρια απείρου κάλλους

πως λέει με σκέφτεσαι όσο σε σκέφτομαι (μου φτάνει τόσο, είναι ήδη πολύ) 
πως λέει ερχόσουν και πάλι με το τρένο να με δεις, κι ας μη βγάλουμε άκρη.
Ας μην υπάρχει θέμα άκρης.
πως λέει με παίρνεις τηλέφωνο να ακούσεις τη φωνή μου, να ρωτήσεις τι κάνω, ποιος με γυροφέρνει
πως λέει γυρνάω απ'τη δουλειά σήμερα και είσαι εκεί και εμένα μου κόβονται τα πόδια
πως μου τηλεφωνείς να μου πεις πως είσαι εδώ και να με ρωτήσεις αν θα ήθελα να σε δω

όπως και εγώ.


όπως και εγώ θέλω να πάρω το τρένο.
και ύστερα το άλλο τρένο.
και το λεωφορείο. 
και να έρθω κάτω από εκείνη την άσχημη πολυκατοικία. 
και να σε περιμένω

ή όπως και εγώ θέλω να σου στείλω ένα γράμμα και να βάλω μέσα λίγη αγάπη να στην στείλω με το ταχυδρομείο.

ναι εγώ είμαι. 
ο ψυχάκιας της αγάπης.





δε φταίω εγώ αλλά να,

έχω μεγάλη φαντασία γαμώτο.