"ο καθένας κρίνει ανάλογα με τα βιώματά του."
(κάτι μας είπες τώρα...)
-Κι όμως δεν είναι τόσο επιπόλαια ετούτη η φράση.
γιατί εκτός αυτού,
τα μυαλά είναι αλήθεια πως κολλάνε από τόσο νωρίς...
τρομακτικά νωρίς.
άπαξ και αρχίσεις να ακολουθείς ένα "εγκεφαλικό" μονοπάτι είναι δύσκολο να δώσεις χώρο σε κάτι διαφορετικό από τον "δρόμο" που ασπάστηκες.
Και μόλις σου αναλύσω ένα μου πρόβλημα, μπορώ να προβλέψω την απάντηση που αρχικά θα λάβω, ανάλογα σε ποιον θα το εκμυστηρευτώ.
Μα μετά σκέφτομαι ότι ακόμα και αυτό το ίδιο το πόρισμά μου, μοιάζει κολλημένο από ένα σημείο και μετά.
και κάπου εκεί η μπάλα χάνεται
(παρατηρώντας το ποστ αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να σημαίνει η συχνή χρήση των "και" σε ένα κείμενο... Δυσκολία έκφρασης; ή απλά δυσκολία μετατροπής των σκέψεων σε λέξεις;)
αχ σόρρυ που σε ένα τέτοιο κείμενο εγώ κόλλησα στην καλλιτεχνική ανησυχία: λατρεύω τα πολλά "και"! λατρεύω να ξεκινάω προτάσεις με "και" κι ας είναι λάθος. δεν είναι λάθος,απλώς δε συνηθιζεται! Διαβάζεις μήπως Σώτη? Αυτή το κάνει συνέχεια,εγώ νομίζω από 'κει μου κόλλησε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι δυσκολία έκφρασης,ούτε τίποτα τέτοιο. Είναι απλώς τρομερά κοριτσίστικο :)
Δεν βρίσκω λόγο ύπαρξης στο σόρρυ ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήίσα ίσα με κάνεις να νιώθω καλύτερα δίνοντας μου αυτήν την εναλλακτική οπτική γωνία που δεν θα είχα ποτέ σκεφτεί χωρίς εσένα.
Όχι δεν διαβάζω Σώτη, -κι ίσως δεν διαβάζω γενικά τόσο πολύ όσο θα ήθελα- Μου βγαίνει ασυναίσθητα.. ίσως τελικά επειδή είναι τρομερά κοριτσίστικο.
:)
υ.γ.: Αύριο θα ψάχνω να διαβάσω Σώτη χάρη στο σχόλιο σου. :)
καληνύχτα
μη διαβάσεις όμως ό,τι κι ό,τι , έχει γράψει και βαρετά βιβλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα διαβάσεις το Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης.
Θα το ερωτευτείς...είναι το βιβλίο που έχω υπογραμμίσει με αιλάινερ...από'κει να καταλάβεις!
φιλιά :*
λοιπόν, από το "ο υπόγειος ουρανός" και το "ο χρόνος πάλι" ποιο θα διάλεγες;
ΑπάντησηΔιαγραφή