vers le jour qui va venir

Αυτό το τραγούδι είναι για 'σένα.

γιατί σήμερα είναι η μέρα σου

"C'est l'histoire d'un amour, éternel et banal

Qui apporte chaque jour tout le bien tout le mal

Avec l'heure où l'on s'enlace, celle où l'on se dit adieu

Avec les soirees d'angoisse et les matins merveilleux"

"ο καθένας κρίνει ανάλογα με τα βιώματά του."


(κάτι μας είπες τώρα...)

-Κι όμως δεν είναι τόσο επιπόλαια ετούτη η φράση.
γιατί εκτός αυτού, 

τα μυαλά είναι αλήθεια πως κολλάνε από τόσο νωρίς...

τρομακτικά νωρίς.
άπαξ και αρχίσεις να ακολουθείς ένα "εγκεφαλικό" μονοπάτι είναι δύσκολο να δώσεις χώρο σε κάτι διαφορετικό από τον "δρόμο" που ασπάστηκες.

Και μόλις σου αναλύσω ένα μου πρόβλημα, μπορώ να προβλέψω την απάντηση που αρχικά θα λάβω, ανάλογα σε ποιον θα το εκμυστηρευτώ.

Μα μετά σκέφτομαι ότι ακόμα και αυτό το ίδιο το πόρισμά μου, μοιάζει κολλημένο από ένα σημείο και μετά. 
και κάπου εκεί η μπάλα χάνεται




(παρατηρώντας το ποστ αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να σημαίνει η συχνή χρήση των "και" σε ένα κείμενο... Δυσκολία έκφρασης; ή απλά δυσκολία μετατροπής των σκέψεων σε λέξεις;)