Ίσως δε θα 'πρεπε να επαινώ τις ένδοξες εποχές μου καθώς φαίνεται ταυτόχρονα ενώ τις επαινώ, τις ματιάζω.
Η τελευταία εβδομάδα είναι αηδιαστική και τόσο αργή. Αισθάνομαι μοναξιά μεσ' τους ανθρώπους.
Θέλω να φύγω και να ταξιδεύω μαζί σου για ώρες... μέρες...
Παρότι δεν με καταλαβαίνεις.
Και εύχομαι και ελπίζω έχοντας αυτήν, να κρατηθώ και να μην ενδώσω στον πειρασμό να δείξω την αγανάκτιση μου με τη φράση που από συνήθεια έκανες λατρεία:
"έπρεπε να είχαμε κάνει αυτό..."
γιατί να ξέρεις τέτοιες φράσεις δεν εξυπηρετούν τίποτα παρά μόνον τον εγωισμό μας.
εκεί στο τραίνο
για ώρες
στη σιωπή
αγκαλιά
και μετά στον δρόμο
και το βράδυ στο πλοίο
ταξίδι μαζί σου
για ώρες
να γιατρευτώ.
ενα ταξιδι με τρενο, να μην μπορει να κανει κανεις κατι αλλο, να σε εχω δικο μου και να χαζευουμε, αλλα να μη νιωθουμε οτι θα επρεπε να κανουμε κατι αλλο instead..
ΑπάντησηΔιαγραφήλεω εγώ τωρα.. τα δικα μου..
έτσι ακριβώς. Πες τα Τζέρυ!! Πες τα! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήστιγμές αιωνόβιες και αξέχαστα ταξίδια.
Μαζί σου.