Ξες. Εξεταστική περίοδος. Αραιά πράγματα.
Άσχετο όμως μ' αυτό που σκεφτόμουν. Βάζω Madrugada. Step into this room and dance for me.
Δε σημαίνει κάτι το τραγούδι. Είναι απλά το κόλλημα των ημερών. Οι σκέψεις μου ήταν τελείως διαφορετικές. Οι σκέψεις μου με τριγυρνούν στα ψέμματα και τις αλήθειες. Προσπαθώ να υπολογίσω πόσο χαοτικά και αηδιαστικά είναι. τα ψέμματα φυσικά.
Σκέφτομαι πόσο δημιουργικό και καταστροφικό μπορεί να υπάρξει ένα ψέμμα...
[για κάποιον περίεργο λόγο το μυαλό μου σταματάει εκει που σταματάει το τραγούδι, οπότε το βάζω ξανά απ' την αρχή]
...και καταλήγω στο οτι η ζημιά που μπορούν να προκαλέσουν είναι μερικές φορές πέρα της φαντασίας.
Πάντα με τρόμαζαν και με τρομάζουν οι άνθρωποι που τρέφονται με ψέμματα. Μπορεί κανείς να ξεκινήσει μ' αυτό το ναρκωτικό και να καταλήξει πρεζάκι που παλεύει να ξεφύγει αλλά δεν τα καταφέρνει. Οι εξαρτήσεις πάντα μου ήταν απεχθείς. Ακόμα κι αν δεν μπορούσα να αντισταθώ σε μερικές, ήξερα ποιο θα ήταν το καλό.
Ναι! Ναι το πιστεύω οτι αν ήμουν θύμα του συγκεκριμένου "ναρκωτικού" θα μπορούσα να δημιουργήσω μια φανταστική ζωή, ένα φανταστικό ρόλο σ' αυτή, φανταστικές επιτυχίες και φανταστικές στιγμές ευτυχίας κσι μετά να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτή είναι η αλήθεια μου.
Πόσο καημένο και αηδιαστικό. Οι μυθομανείς ήταν επίσης απο τους ανθρώπους που πάντα απέφευγα.
Ίσως δεν είναι πολλά τα πράγματα που με κάνουν να σκέφτομαι πόσο περήφανη είμαι για μένα. Ίσως δεν είναι τα αγγλικά που έκανα δυο χρόνια τώρα και σας τσαμπουνάω την προφορά μου, σίγουρα δεν είναι οι επιδόσεις μου στη σχολή, ούτε η δικαιοσύνη που δείχνω στις σχέσεις μου. Όμως χαίρομαι που είμαι ειλικρινής. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται.
Στ' αλήθεια .
:Ρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου