Incomplete

Σηκώνομαι απο το κρεβάτι που δεν είναι το δικό μου αυτή τη φορά αλλά είναι το διπλό. Τα μαξιλάρια που κοιτάω γύρω μου, μου είναι "άγνωστα" και "ανορεκτικά". Σε καμία περίπτωση δεν είναι τα αφράτα πουπουλένια και λουλουδάτα μου, τα γλυκά μου με και μπεζ με χρώματα. Ο ύπνος ήταν κακός, και πως να μην είναι;.. Anyway, σηκώνομαι που λες και αφού κάνω τη στάση μου στην τουαλέτα κάνω το λάθος και κατευθύνομαι στην κουζίνα. Θέλω και πρωινό, τρομάρα μου. Και εκεί συναντώ το χάος. Ως δια μαγείας όλα τα ποτήρια που έπλυνα χθες και τα άφησα να στεγνώνουν στο νεροχύτη τώρα στέκονται λερωμένα στον πάγκο. Πάλι! Για 50η φορά τις τελευταίες 4 μέρες. Το παίζω αδιάφορη και πάω προς το ψυγείο όπου όχι μόνο δε βρίσκω γάλα αλλά υποχρεώνομαι να έρθω αντιμέτωπη με τα σάπια βερίκοκα.

Δε θα αναλύσω το τι πέρασα για να σώσω τα λουλούδια αφού μετά απο την διήμερη απουσία μου είχαν γεμίσει έντομα και είχαν ξεραθεί.

Λοιπόν η προηγούμενη βδομάδα ξεκίνησε τόσο αισιόδοξα με σκέψεις όπως, τελικά η συγκατοίκηση με 3 αγόρια δεν είναι τόσο δύσκολη και κατέληξε σε εσωτερικά βρισίδια και αγανάκτηση. Μαμά, μη μ' αφήνεις με τους κανίβαλους.

Η πιο έντονη επιθυμία μου είναι να μείνω μόνη μου. Στο δικό μου φοιτητικό σπιτάκι που δυστυχώς δεν έτυχε και δεν ελπίζω οτι θα τύχει. Όμως πάντα ονειρευόμουν πόσο όμορφο είναι να έχεις το δικό σου σπίτι. Μάζευα τους καταλόγους ΙΚΕΑ (εντάξει αυτό είναι διαφήμιση) απο το γυμνάσιο κιόλας και έλεγα να αυτό θα είναι έτσι, θα πάρω και αυτό, θα βάψω έτσι το σπίτι. Επιτέλους θα είμαι σε σπίτι με χρώμα στους τοίχους. Και θα μαγειρεύω ό,τι θέλω και μετά θα μου λέω μπράβο μου γιατί είναι πολύ νόστιμο και δε θα με αποθαρρύνει κανείς. Και θα μπορώ ελεύθερα να απλώνω τις χειροτεχνίες μου οι οποίες θα πλυθαίνουν και θα ομορφαίνουν το σπιτάκι μου. Θα πάρω και εκείνο το πλατύ μαχαίρι, εκείνο που έχει ο Jamie Oliver που αγαπώ τις εκπομπές του. Ίσως καταφέρω να συγκατοικήσω και με έναν μικρό τετράποδο φίλο που πάντα ποθούσα οπότε είναι 2 σε 1 εκπλήρωση ονείρων.

Προς το παρόν με γειώνω και απλώς ελπίζω κάτι να συμβεί και να βρεθώ να ξεποδαριάζομαι ψάχνοντας τα "ενοικιάζεται"

.

this is the floor, these are the rules

Ξες. Εξεταστική περίοδος. Αραιά πράγματα.

Άσχετο όμως μ' αυτό που σκεφτόμουν. Βάζω Madrugada. Step into this room and dance for me.

Δε σημαίνει κάτι το τραγούδι. Είναι απλά το κόλλημα των ημερών. Οι σκέψεις μου ήταν τελείως διαφορετικές. Οι σκέψεις μου με τριγυρνούν στα ψέμματα και τις αλήθειες. Προσπαθώ να υπολογίσω πόσο χαοτικά και αηδιαστικά είναι. τα ψέμματα φυσικά.
Σκέφτομαι πόσο δημιουργικό και καταστροφικό μπορεί να υπάρξει ένα ψέμμα...

[για κάποιον περίεργο λόγο το μυαλό μου σταματάει εκει που σταματάει το τραγούδι, οπότε το βάζω ξανά απ' την αρχή]

...και καταλήγω στο οτι η ζημιά που μπορούν να προκαλέσουν είναι μερικές φορές πέρα της φαντασίας.

Πάντα με τρόμαζαν και με τρομάζουν οι άνθρωποι που τρέφονται με ψέμματα. Μπορεί κανείς να ξεκινήσει μ' αυτό το ναρκωτικό και να καταλήξει πρεζάκι που παλεύει να ξεφύγει αλλά δεν τα καταφέρνει. Οι εξαρτήσεις πάντα μου ήταν απεχθείς. Ακόμα κι αν δεν μπορούσα να αντισταθώ σε μερικές, ήξερα ποιο θα ήταν το καλό.

Ναι! Ναι το πιστεύω οτι αν ήμουν θύμα του συγκεκριμένου "ναρκωτικού" θα μπορούσα να δημιουργήσω μια φανταστική ζωή, ένα φανταστικό ρόλο σ' αυτή, φανταστικές επιτυχίες και φανταστικές στιγμές ευτυχίας κσι μετά να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτή είναι η αλήθεια μου.

Πόσο καημένο και αηδιαστικό. Οι μυθομανείς ήταν επίσης απο τους ανθρώπους που πάντα απέφευγα.

Ίσως δεν είναι πολλά τα πράγματα που με κάνουν να σκέφτομαι πόσο περήφανη είμαι για μένα. Ίσως δεν είναι τα αγγλικά που έκανα δυο χρόνια τώρα και σας τσαμπουνάω την προφορά μου, σίγουρα δεν είναι οι επιδόσεις μου στη σχολή, ούτε η δικαιοσύνη που δείχνω στις σχέσεις μου. Όμως χαίρομαι που είμαι ειλικρινής. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται.

Στ' αλήθεια .



:Ρ