Λοιπόν.
Απόψε πήγα σε ένα λάιβ καμένο και φάλτσο. Με τη Μαρία. Η Μαρία είναι μια φίλη μου απ' αυτές που δεν έχεις κατά κόρον στη ζωή σου αλλά τις εκτιμάς και νιώθεις άνετα μαζί τους και χαίρεσαι υπέροχα να τις συναντάς στο δρόμο και στα λεωφορεία και γενικότερα σου χαρίζουν χαμόγελα. :)
Λοιπόν πρώτη φορά πάτησα σ' αυτό το μαγαζί και ελπίζω να το ξανακάνω. Ήταν πολύ όμορφο. Ζεστό.
Τι εννοώ όταν λέω λάιβ καμένο και φάλτσο;
Εννοώ ότι οι δύο τύποι με τις κιθάρες παίξανε ρεπερτόριο από Ιωαννίδη μέχρι Μπρίτνευ και το γλάρο της Βουγιουκλάκη.
Ποιο το κοινό;
Όλο το κοινό οι φίλοι τους. Μια τεράστια θεατρική ομάδα παρέα. σχολή. και δεν συμμαζεύεται
Το απόλαυσα.
Τελικά αφού έφυγε η Μαρία καθόμουν ανάμεσα σε κόσμο που πρώτη φορά έβλεπα στη ζωή μου. Δεν ήταν άβολα. Χαμογελούσα παρατηρώντας τους. Δε θα ξεχάσω εκείνο το ζευγάρι που η κοπέλα αγχωμένη μη χάσει το λεωφορείο της με ρώτησε την ώρα και το αγόρι την ίδια στιγμή την εγκλώβισε στην αγκαλιά του και της έκλεισε με αγάπη τα μάτια για να μη δει την ώρα μήπως και έχει περάσει και πρέπει να τον αφήσει. Κι αυτό έγινε δυο τρεις φορές. Με τι τρυφερότητα την κοιτούσε...
ζήλεψα
Με καμαρώνω από μέσα μου. Που αποφάσισα να πάω σ' αυτό το λάιβ ξαφνικά και το έκανα πράξη. Επίσης εδώ και κάποιο καιρό άρχισα να διαβάζω Λουντέμη και είναι τόσο ωραίο να διαβάζεις. Το είχα ξεχάσει. Τολμώ να πω πως με φέρνει πιο κοντά στην αληθινή ζωή. Τη ζωή μακριά από το λαπτοπ.
και εκεί που τα γεγονότα εξελίσσονται, ανάμεσα στις λέξεις του βιβλίου σου να εντοπίζεις κάτι τέτοια:
"έρωτας είναι ένα μπέρδεμα που παθαίνει η γλώσσα και λέει συνέχεια το ίδιο όνομα."
ευτυχία.
Μια από τις μέρες που πέρασαν επίσης γιόρταζα και σκεφτόμουν πόσο όμορφο θα 'ταν να σκεφτόταν κάποια στιγμή κάποιος να μου χαρίσει για δώρο το λουλούδι που φέρει το όνομα μου. Κι είναι άσημο λουλούδι και αυτό θα έκανε την πράξη αυτή ακόμα πιο ξεχωριστή. Άσημο αλλά σε καμία περίπτωση άσχημο.
Ή άλλα δώρα απλά και απλά υπέροχα.
Αν κάποιος μου χάριζε ποτέ ένα όμορφο ρόδι, θα το έπαιρνα στα δυο μου χέρια, θα τον κοιτούσα στα μάτια χαμογελώντας και θα του έδινα ένα γλυκό φιλί.
Τα αγαπώ τα ρόδια.
Κι ίσως τελικά αγαπώ το φθινόπωρο. Σίγουρα αγαπώ το φοιτητικό φθινόπωρο.
Υστερόγραφο: 1) Εχθές έχασα το σκουλαρίκι μου. Αυτό που μου χάρισε ο Σ. με την μισή έναστρη νύχτα του Βαν Γκογκ και είμαι θυμωμένη με τον εαυτό μου και στενοχωρημένη που ξανά κατάφερα να χαλάσω ένα δώρο με την απροσεξία μου. Δεν έχω χωνέψει ακόμα ότι έχω χάσει το κρεμαστό εκείνο το υπερτέλειο και υπεραγαπημένο!
2) Σήμερα παρέλαβα το φοιτητικό μου πάσο και το αγόρασα με ακριβώς 2,46 ευρώ ακριβώς και όχι 2,50 που μου είπε ότι κάνει ο υπάλληλος στο εν λόγω κατάστημα, που κλέβοντας από εμένα από τον Γιώργο και τον Λάκη και ούτω καθεξής τα 4 λεπτά μας, κάνει περιουσία.
